Συνεχίζεται η αγόρευση του συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, Θεόδωρου Θεοδωρόπουλου, στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Στο ακροατήριο βρίσκονται η βουλεύτρια του ΚΚΕ Διαμάντω Μανωλάκου, το μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ Γιάννης Μανουσογιαννάκης και αντιπροσωπεία της ΑΔΕΔΥ και της ΚΕΕΡΦΑ.
Ο Θ. Θεοδωρόπουλος αναφέρεται στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και συγκεκριμένα στον ισχυρισμό της υπεράσπισης της ηγεσίας της οργάνωσης, ότι προχώρησε σε διαγραφές των μελών που ενεπλάκησαν στο έγκλημα. Όμως, ο δικηγόρος παρέθεσε όσα υποστήριξαν μάρτυρες στις καταθέσεις τους και οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι στις απολογίες τους και κατέδειξε μέσα από τις αντιφάσεις τους ότι, όχι μόνο δεν υπήρξαν διαγραφές, αλλά ούτε καν κάποιο πειθαρχικό μέτρο.
Όπως σχολίασε ο συνήγορος, «οι κατηγορούμενοι είναι βουτηγμένοι μέσα σε ένα διαρκές ψεύδος, προσπαθώντας να κρύψουν την ευθύνη τους, αλλά, όπως λέει και ο ποιητής:
Όσο ψηλά κι αν σφενδονίσεις τα πράγματα,
Δεν θα σταθούν στον αέρα, δε θα βγάλουν φτερά,
Θα ξαναπέσουν με γδούπο στο χώμα, στο ίδιο σχεδόν σημείο,
σαν τα νομίσματα της τύχης,
Δείχνοντας ακριβώς την όψη εκείνη που ήθελες να μη φανεί.
Η σύνδεση της δολοφονίας με την ίδια τη Χρυσή Αυγή φάνηκε. Η επιχείρηση συγκάλυψης απέτυχε».
Σχολιάζοντας τον ισχυρισμό της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, ότι η δολοφονία του Παύλου ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό και συμπτωματική η παρουσία του Ρουπακιά στο σημείο του εγκλήματος, τον οποίο υιοθέτησε η εισαγγελική πρόταση, ο κ. Θεοδωρόπουλος ανέλυσε ένα προς ένα τα επιχειρήματα της εισαγγελέως και απέδειξε τους λόγους για τους οποίους δεν ευσταθούν και στη συνέχεια ανέφερε τα στοιχεία με τα οποία δεν ασχολήθηκε καθόλου η εισαγγελέας:
- με αυτό που δήλωσε ο Γ. Τσακανίκας στο δικαστήριό σας, ότι δηλαδή «…έχετε όλα τα εχέγγυα: και ποιοι ήταν εκεί από την αρχή και ποιοι πήγαν μετά και κάποιοι δεν έχουν αναλάβει τις ευθύνες τους, ο ένας λέει “έβγαζα βόλτα τα καναρίνια”, ο άλλος δεν ξέρω τι…».
- με το θέμα της αναφερόμενης απόλυσης και διαγραφής των Πατέλη-Καζαντζόγλου, καθώς και το αναφερόμενο κλείσιμο της Τοπικής Νίκαιας, τις αντικρουόμενες περί αυτού απόψεις και τη σημασία που μια τέτοια ενέργεια της ηγεσίας, σε περίπτωση που ίσχυε, θα είχε για τη συγκεκριμένη υπόθεση.
- με τις διαψεύσεις της ηγεσίας για τη σχέση της με τον δήθεν «περαστικό» Γ. Ρουπακιά.
- με τη δήθεν καταδίκη της δολοφονίας Φύσσα από τη Χ.Α., την οποία χαρακτήριζε «ποδοσφαιρική διαφορά».
- με τον μηχανισμό συγκάλυψης, σύμφωνα με τις υποδείξεις του Ι. Λαγού και της ηγεσίας προς τον Σ. Δεβελέκο, ώστε να καταθέσει ότι δε γνωρίζει τον Γ. Ρουπακιά κ.λπ.
- με τα ψεύδη του Ν. Μιχαλολιάκου, Ι. Λαγού κ.λπ. ότι δήθεν έμαθαν για τη δολοφονία την επόμενη μέρα το μεσημέρι (!), όταν έχει αποδειχτεί πλήρως ότι είχαν λάβει γνώση από το ίδιο βράδυ.
- με τις αποκαλύψεις του Αποστόλου που αναφέρθηκε συγκεκριμένα στη στοχοποίηση του Π. Φύσσα και με άλλα σημαντικά που αναφέρει στις τηλεφωνικές του συνομιλίες.
- με τις αναφορές του Γ. Πατέλη στον Γ. Τσακανίκα, μόλις στις 20/09/2013, σε τηλεφωνική τους επικοινωνία, ότι «Θα πάω μέσα, κι έχω ένα παιδί έξω (…). Εσύ δε θα πας μέσα. Δεν έχεις κάνει κάτι», ζητώντας του να του υποσχεθεί ότι θα προστατέψει τη γυναίκα του και το παιδί του.
- με τις τηλεφωνικές επικοινωνίες των κατηγορουμένων πριν και αμέσως μετά τη δολοφονία Φύσσα, που ακολουθούν γραμμικά την ιεραρχική δομή της Χρυσής Αυγής και που αποδεικνύουν τον οργανωμένο τρόπο κινητοποίησης του τάγματος εφόδου.
«Δεν ασχολήθηκε ούτε με τα προαναφερόμενα, ούτε και με πληθώρα άλλων στοιχείων, ενώ εξ αντικειμένου αξιολόγησε εντελώς λαθεμένα το περιεχόμενο μαρτυρικών καταθέσεων, αναφορικά πχ. με τη δήθεν μη εκ μέρους των μαρτύρων διαπίστωση και αναφορά για ρόπαλα, μαδέρια, που τελικώς αποδείχτηκε ότι κρατούσαν οι κατηγορούμενοι», πρόσθεσε ο δικηγόρος και κατέληξε:
«Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα η οργανωμένη και σχεδιασμένη δολοφονία του Π. Φύσσα από το τάγμα εφόδου της Τ.Ο. Νίκαιας. Το μαχαίρωμα και ο θάνατός του αποδείχθηκε ότι δεν έγινε μόνο από τον Γ. Ρουπακιά. Το χέρι του Γ. Ρουπακιά οπλίστηκε από την αίσθηση του ακαταδίωκτου, την ασυλία του ατιμώρητου, από την αλαζονεία του δυνατού, στοιχεία που του έδινε η ναζιστική οργάνωση στην οποία είχε ενταχθεί. Σκότωσε με τη βοήθεια των τεσσάρων (εναλλασσόμενων) ομοϊδεατών του και γνωρίζοντας ότι είχε πίσω του και δίπλα του το τάγμα εφόδου της οργάνωσης, αισθανόμενος την υποστήριξη και την παρουσία των είκοσι (“απέναντι”) γεροδεμένων και οπλισμένων συναγωνιστών του.Έκανε αυτό που μόνος, χωρίς την ενεργό παρουσία του τάγματος εφόδου του οποίου ήταν μέλος, δεν θα μπορούσε να κάνει. Σκότωσε επειδή ήταν, και σε κάθε περίπτωση επειδή στη δεδομένη στιγμή λειτούργησε, ως φασίστας με το ουσιαστικό περιεχόμενο του όρου.
»Ήταν ένας “συνηθισμένος” άνθρωπος. Η ναζιστική οργάνωση τον μετέτρεψε σε “θηρίο”. Γι’ αυτό σκότωσε. Για λογαριασμό της οργάνωσης. Και μάλιστα η ενέργεια του αυτή είναι υποβαθμισμένη ως μέγεθος στη συνείδησή του, ώστε να λέει “μια απλή ανθρωποκτονία ήταν, που την κάνατε θέμα”. Αν ο Γ. Ρουπακιάς δεν συμμετείχε στο τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής, αν το τελευταίο δε δρούσε ξαφνικά, ώρα μεσάνυχτα, έτσι όπως έδρασε, για την εξολόθρευση του «εχθρού», αν δεν ένιωθε την ενθάρρυνση, την ανάσα των υπολοίπων δεκαπέντε-είκοσι, αν δεν άκουγε τις δυνατές φωνές τους, τα μουγκρητά, τις εκτοξευόμενες απειλές και τον παραλυτικό θόρυβο που δημιουργούσαν, το έγκλημα δεν θα είχε συμβεί».
Με στίχους του Οδυσσέα Ελύτη ολοκλήρωσε ο Θ. Θεοδωρόπουλος το σημείο της αγόρευσής του που αφορά τη δολοφονία του Παύλου: «Όπως λέει και ο Ελύτης, λες και το ‘γραψε για τον Π. Φύσσα “…καθαρό παλιννοστούσε το αίμα και τα τέρατα έπαιρναν την όψη ανθρώπου. Τόσο εύλογο το ακατανόητο…”. Ο Π. Φύσσας,”ο ακόμη χλωρός μες τη φωτιά” είναι βέβαιο ότι θα έλεγε στους κατηγορουμένους και σε όσους συμφωνούν μαζί τους ή σε όσους ενδεχομένως συμφωνήσουν στο μέλλον ότι τάχα δολοφονήθηκε μόνο από τον Γ. Ρουπακιά, τους στίχους από το Άξιον εστί “Εζυγίσανε τη χαρά μου και τη βρήκανε, λέει, μικρή και την πατήσανε χάμου σαν έντομο (…)Και όσο τρώει την ύλη ο καιρός, τόσο βγαίνει πιο καθαρός ο χρησμός από την όψη μου: την οργή των νεκρών να φοβάστε και των βράχων τα αγάλματα”!!»
